Ivana I. Kostić, kao samostalni umetnik, okrenuta je pitanjima koja su od javnog značaja, potrebi da promišlja i pomaže bližnjima, da deluje kao umetnik i kao čovek, što njeno
delo stavlja u kontekst misli antičkih teoretičara koji su filosofski sagledavali estetsko kroz istinu, dobrotu i lepotu.